Overslaan en naar de inhoud gaan

Samen naar inclusievere taal!

Bij het Landelijk WSP Gemeenten werken we aan een arbeidsmarkt waarin iedereen telt. Taal speelt daarin een sleutelrol. De woorden die we kiezen, vormen niet alleen onze communicatie, maar ook onze houding en benadering.

 

In deze blog delen we welke termen wij wel gebruiken, welke we liever vermijden, en waarom dat zo is. Daarbij staat de mens en het talent altijd centraal.

Waarom is taal zo belangrijk?

Taal beïnvloedt ons beeld van mensen. Met de juiste woorden kunnen we barrières verlagen en mensen uitnodigen om hun talent te laten zien. Verkeerde woorden kunnen juist onbedoeld stigmatiserend of afstandelijk zijn. Bewust kiezen voor een positieve, neutrale taal draagt bij aan een inclusieve arbeidsmarkt.

Wij geven de voorkeur aan deze termen:

  • Mensen met een ondersteuningsbehoefte of mensen met een begeleidingsbehoefte: benadrukt wat iemand nodig heeft, niet wat ontbreekt. Hierbij staat de mens echt voorop.
  • Mensen met een arbeidsbeperking: dit plaatst de persoon voor de beperking. We kiezen bewust niet voor een term zoals ‘gehandicapt’.
  • Mensen met een migratieachtergrond: dit is neutraler en feitelijker dan oudere termen.
  • Mensen die op zoek zijn naar werk: dit is een actieve formulering die de ambitie benadrukt.
  • Nieuwkomers: dit is een verzamelnaam voor Oekraïners, statushouders en asielzoekers. Daarnaast zijn Oekraïners, statushouders en asielzoekers ook goede termen om los te gebruiken.
  • Brede doelgroep: flexibel en open geformuleerd.
  • Kandidaten (uit de Participatiewet en/of Banenafspraak): concreet en neutraal over de mensen waar het over gaat.
  • Mensen die vallen onder de gemeentelijke verantwoordelijkheid: nodig voor duidelijke communicatie.
  • Onbeperkt talent: positieve term die de nadruk legt op mogelijkheden.
  • Doelgroep Banenafspraak en Doelgroep Participatiewet: juridisch juiste termen.
  • Inclusieve werkgevers: nadruk ligt hier meer op het actief ruimte bieden aan divers talent.

Sommige termen kunnen afstand scheppen, stigmatiseren of problematiseren. Daarom vermijden we deze zoveel mogelijk:

  • Mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt: legt de nadruk op de afstand, niet op mogelijkheden.
  • Arbeidsgehandicapten: definieert mensen vooral via hun beperking.
  • Allochtonen: deze term is verouderd en vaak negatief geladen.
  • Bijstandsgerechtigden: reduceert mensen tot hun uitkering.
  • Sociale werkgevers: suggereert dat inclusief werkgeven een gunst is, niet de norm.
  • Werklozen: legt de nadruk op het ontbreken van werk en reduceert mensen tot hun situatie.  
     

De mens en het talent centraal

Door bewust te kiezen voor inclusieve taal bouwen we samen aan een arbeidsmarkt waarin iedereen zich welkom, gezien en gewaardeerd voelt. En dit begint bij de woorden die we kiezen, hierbij staan de mens en het talent centraal.